PERT – z angielskiego Program Evaluation and Review Technique – jest to narzędzie która ułatwia zarządzanie projektem. Metoda to została opracowana w latach 1956-1958 przez marynarkę wojenną USA. Metoda ta stosowana jest zamiennie z wykresem Gantta, lecz jest ona trochę bardziej rozbudowana. Przy pomocy tego narzędzia jesteśmy w stanie wyznaczyć ścieżkę krytyczną z angielskiego critical path method w skrócie CPM, oraz zaobserwować ewentualne rezerwy czasowe, które mogą wystąpić w momencie kiedy kilka zadań wykonywanych jest jednocześnie, a zaplanowany czas realizacji poszczególnych zadań jest zmienny. W praktyce ścieżka krytyczna zawiera maksymalne czasy na poszczególne zadania, które muszą zostać dotrzymane aby dany projekt zakończył się zgodnie z założonym planem. W tej metodzie wykorzystuje się wizualne diagramy sieciowe o których opowiem w kolejnym artykule na konkretnym przykładzie.
Do głównych zalet metody PERT możemy zaliczyć:
- możliwość zarządzania dużymi projektami,
- brak skomplikowanych obliczeń matematycznych,
- prezentacja graficzna,
- możliwość oszacowania prawdopodobieństwa ukończenia zadania, jak i również całego projektu.
Główne wady metody PERT:
- na pierwszy rzut oka mało przejrzysty diagram w porównaniu do wykresu Gantta,
- wysoki subiektywizm przy ocenie czasów realizacji zadań,
- prawidłowość prognozy zależy od dokładności przyjętych założeń,
- skupienie się tylko na czasie realizacji.
